عبد نیک فرجام بهاره، ابتکار معصومه، صابونی فرزانه، پورپاک زهرا، خیراندیش مریم. مطالعه بیان اینترلوکین 20R1 و اینترلوکین 20R2 در سلولهای آستروگلیال موشهای C57BL/6. پژوهشهای آسیبشناسی زیستی. 1391; 15 (4) :35-47
URL: http://mjms.modares.ac.ir/article-30-758-fa.html
1- دانشجوی دکتری تخصصی، گروه ایمونولوژی، دانشکده علوم پزشکی، دانشگاه تربیت مدرس، تهران، ایران
2- دانشیار، گروه ایمونولوژی، دانشکده علوم پزشکی، دانشگاه تربیت مدرس، تهران، ایران
3- استادیار، گروه بیوشیمی، پژوهشگاه ملی مهندسی ژنتیک و زیست فناوری، تهران، ایران
4- استاد، مرکز تحقیقات ایمونولوژی، آسم و آلرژی، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی تهران، تهران، ایران
5- استادیار، مرکز تحقیقات انتقال خون، انستیتو عالی پژوهش و آموزش در پزشکی انتقال خون، تهران، ایران
چکیده: (8959 مشاهده)
هدف: آستروسیتها بیشترین سلولهای موجود در مغز هستند. این سلولها قادرند االتهاب سیستم اعصاب مرکزی را وابسته به سایتوکینهایی که تولید میکنند آغاز یا مهار نمایند. انتقال پیام اینترلوکین 19، اینترلوکین 20 و اینترلوکین 24 از طریق اتصال به یک گیرنده هترودایمر متشکل از زنجیره α اینترلوکین 20R1 و زنجیرهβ اینترلوکین 20R2 صورت میگیرد. مطالعات گذشته روشن نمودهاست که انتقال پیام توسط این کمپلکسهای گیرنده واکنشهای ایمنی را تحت تأثیر قرار میدهد؛ اما اعمال زیستشناختی اینترلوکین 20R1 و اینترلوکین 20R2 در مغز تاکنون روشن نشده است. به عنوان اولین مرحله برای شناخت نقش این گیرندههای سایتوکینی در مغز، بیان گیرندههای اینترلوکین 20R1 و اینترلوکین 20R2 توسط آستروسیتهای موش C57BL/6 بررسی شد.
مواد و روشها: در این تحقیق آستروسیتها و رده سلولی آستروسیتوما 1321N1 توسط پپتید میلین الیگودندروسیت گلیکوپروتئین، لیپو پلیساکارید و GM-CSF تحریک شدند و تولید پروتئین گیرندههای اینترلوکین 20R1 و اینترلوکین 20R2 به روش فلوسیتومتری بررسی شد. همچنین تأثیر لیپو پلیساکارید بر تولید mRNA این گیرندههای سایتوکینی توسط آستروسیت با استفاده از روش RT-PCR مطالعه شد.
نتایج: برای اولین بار در این مطالعه نشان داده شد که آستروسیتها قادرند mRNA اینترلوکین 20R1 و اینترلوکین 20R2 نه تنها در پاسخ به تحریک لیپو پلیساکارید بلکه در غیاب آن نیز بیان نمایند. به علاوه؛ بیان پروتئین اینترلوکین 20R1 و اینترلوکین 20R2 بر سطح آستروسیتها و رده سلولی آستروسیتوما 1321N1 تشخیص داده نشد.
نتیجهگیری: mRNA اینترلوکین 20R1 و اینترلوکین 20R2 به طور ساختاری و دایم در آستروسیتها بیان میشود.. از آنجایی که در بیشتر فرآیندهای نوروپاتولوژیک آستروسیتها و سایتوکینهای التهابی نقش دارند این یافتهها که برای اولین بار گزارش میشود در تحقیقات آینده اهمیت ویژهای دارد.
نوع مقاله:
مقاله پژوهشی |
موضوع مقاله:
ایمونولوژی|مکانیسم ترمیم DNA دریافت: 1391/9/8 | پذیرش: 1391/11/28 | انتشار: 1391/11/29
* نشانی نویسنده مسئول: تهران |